เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่าการสั่งซื้อ นำเข้าสินค้าจากจีนผ่านช่องทางต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นแพลตฟอร์มออนไลน์ หรือการสั่งผลิตโดยตรงจากโรงงานผู้ผลิตจีน มาขายปลีกในไทยเรานั้น ถือเป็นหนึ่งในโมเดลธุรกิจยอดฮิตที่บรรดาพ่อค้าแม่ค้า คนทำธุรกิจในบ้านเราให้ความสนใจ เนื่องจากสินค้าจากจีนมีข้อดีเรื่องต้นทุนราคาที่ค่อนข้างต่ำ เมื่อเทียบกับแหล่งจัดหาสินค้าในบ้านเรา จึงมีโอกาสที่จะทำกำไรได้ดีกว่าการเลือกหาสินค้าในประเทศ อย่างไรก็ตามขณะเดียวกันการสั่งซื้อ นำเข้าสินค้าจากจีน เพื่อนำมาขายปลีกต่อนั้นก็ถือว่ามีความยากในเรื่องของการกำหนดราคาขายไม่น้อยเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับพ่อค้าแม่ค้ามือใหม่ ซึ่งมักจะมีความกังวลใจหลายอย่างในการตัดสินใจตั้งราคาขายสินค้าแต่ละชิ้น เพราะการตั้งราคาขายนั้นอาจเรียกได้ว่าเป็นจุดชี้วัดกำไร และการอยู่รอดของธุรกิจเลยทีเดียว โดยหากตั้งราคาขายต่ำเกินไป ก็อาจทำให้ยอดขายที่ได้รับมาไม่โคฟเวอร์กับต้นทุนค่าใช้จ่ายในการนำเข้าสินค้าจากจีนแต่ละครั้ง และหากตั้งราคาสูงเกินไปก็อาจทำให้สินค้าขายไม่ออก และนำมาซึ่งปัญหาสินค้าค้างสต๊อกจนขาดเงินทุนหมุนเวียนต่อไปได้ ในบทความนี้จึงจะมาชี้แนะให้บรรดาพ่อค้าแม่ค้าได้ทราบกันว่าในการกำหนดราคาขายสำหรับการนำเข้าสินค้าจากจีนมาขายปลีกนั้นควรอ้างอิง หรือคำนึงถึงปัจจัยใดบ้าง เพื่อให้ธุรกิจของเราดำเนินต่อไปอย่างราบรื่นและไม่เกิดปัญหาสินค้าค้างสต๊อกจนทุนหายกำไรหด
ต้นทุนรวม จุดแรกที่พ่อค้าแม่ค้ามือใหม่หลายคนมักพลาดไปในการสั่งซื้อ นำเข้าสินค้าจากจีนมาขายก็คือ การคิดต้นทุนนั่นเอง โดยต้นทุนที่แท้จริงนั้นไม่ได้หมายความว่าเฉพาะต้นทุนค่าสินค้าต่อชิ้นที่เราสั่งนำเข้ามาเท่านั้น แต่ยังต้องนับรวมถึงค่าขนส่ง ค่าภาษีศุลกากร และค่าบริการที่บริษัทขนส่ง หรือชิปปิ้งเรียกเก็บจากเราด้วย นอกจากนี้ยังอาจต้องนับรวมถึงขั้นตอนหลังจากที่นำเข้าสินค้าจากจีนมาถึงมือเราเรียบร้อยแล้วด้วย เช่น ค่าใช้จ่ายส่วนของการทำแพ็คเกจจิ้งสินค้าใหม่ เป็นต้น ดังนั้นในการตั้งราคาขายสินค้าต่อชิ้นจึงควรจะต้องเป็นตัวเลขที่ครอบคลุมต้นทุนทั้งหมดดังกล่าว และเป็นตัวเลขที่ทำให้มีกำไรด้วย
ราคาตลาด แม้ว่าเราจะคิดคำนวณต้นทุนค่าใช้จ่ายในการนำเข้าสินค้าจากจีนแต่ละครั้งได้ด้วยตัวเอง และทำให้ทราบได้ว่าตัวเลขราคาเท่าไหร่จึงจะสามารถโคฟเวอร์ต้นทุนรวมได้ แต่สิ่งนึงที่สร้างความกังวลใจให้พ่อค้าแม่ค้ามือใหม่หลายคนก็คือ การกำหนดกำไรต่อชิ้นที่เราควรได้รับนั่นเอง เพราะในโลกของการค้าขายนั้นไม่มีเกณฑ์อ้างอิงตายตัวว่าผู้ขายควรได้รับกำไรจากสินค้าแต่ละชิ้นเท่าไหร่ ซึ่งหากผู้ขายกำหนดกำไรที่คาดหวังไว้สูงเกินไปก็อาจนำมาซึ่งปัญหาการโดยคู่แข่งขายตัดราคา ปัญหาสินค้าขายไม่ออก สินค้าค้างสต๊อก เป็นต้น โดยสิ่งที่จะช่วยใช้เป็นปัจจัยอ้างอิง เพื่อลดความเสี่ยงที่จะเจอปัญหาดังกล่าวได้ก็คือ การศึกษาราคาตลาดของสินค้าแต่ละชิ้นนั่นเอง ทั้งนี้ผู้ขายควรทำการเปรียบเทียบสินค้าประเภทเดียวกัน ที่ผลิตจากวัสดุเดียวกันว่ามีราคาจำหน่ายเฉลี่ยอยู่ที่เท่าไหร่ และกำหนดราคาขายให้บวก หรือลบจากราคาตลาดไม่เกิน 10%
อ้างอิงกระแสความนิยม แม้ว่าต้นทุนการนำเข้าสินค้าจากจีนหลาย ๆ ครั้งของผู้ขายจะเป็นต้นทุนที่มีตัวเลขค่อนข้างฟิกตายตัว ทั้งราคาสินค้า เรทค่าขนส่ง และภาษี แต่สิ่งนึงที่มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาและส่งผลต่อยอดขาย หรือรายได้จากการขายสินค้าของเราเช่นกันก็คือ กระแสความนิยม หรือดีมานด์ของสินค้าแต่ละชิ้นนั่นเอง ดังนั้นผู้ขายจึงควรต้องใช้กระแสความนิยมในการกำหนดราคาขายสินค้าในบางช่วงเวลา กล่าวคืออาจมีการปรับราคาเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในช่วงที่สินค้าชิ้นนั้น ๆ กำลังอยู่ในกระแส และเป็นที่ต้องการจากลูกค้าจำนวนมาก และอาจปรับลดราคาลงเล็กน้อยในช่วงที่กระแสของสินค้าชิ้นนั้น ๆ ซาลง เพื่อให้การบริหารสต๊อกสินค้าเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ แม้ว่าต้นทุนที่แท้จริงในการนำเข้าสินค้าจากจีนของเราจะไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปก็ตาม
